Een retorisch dilemma

Als volslagen analfabeet en misschien zelfs doofstomme in een land waar ik niets kan zeggen, begrijpen, lezen of schrijven maak ik het mezelf niet eenvoudig om de ziel van Japan te vinden.

Als retoricus leef ik op taal. Hier kan dat niet. Dan komt de vraag al snel op of ik überhaupt ooit door zal kunnen dringen tot het land en zijn ziel.

Troost vind ik in een buste die bij de ingang van een hotel in de buurt van het onze staat. Op afstand leek het een Romeinse kop. Van dichtbij bleek het mijn grote held.

Gesterkt zag ik in het nationaal museum van Tokio (ja, dat is raar) een bordje over zen boeddhisme. De ultieme waarheid kan niet in woorden worden uitgedrukt.

Fun Fact

Het boeddhisme ontstond in India en was eerder in het westen dan het oosten bekend. Rond het begin van de jaartelling kende Rome het boeddhisme, dus mogelijk Cicero ook. Het duurde tot de zesde eeuw voor het in Japan werd geïntroduceerd.

En in het openluchtmuseum van Hakone staat een groot standbeeld voor de welsprekendheid

Kortom, de goden zenden mij voldoende berichten dat ze willen dat ik volhard. De ziel van Japan zal zich voor mij ontsluiten. Ook een doofstomme analfabeet kan de waarheid leren kennen.